Kościół ten znajduje się przy ul. Rzecznej, w pobliżu rzeki Wisłoki, na terenie parafii św. Mateusza. Zbudowany został prawdopodobnie w latach 1792 - 1795, początkowo jako kaplica cmentarna p. w. św. Michała, później p. w. św. Marka. (Na podstawie dekretu cesarza Józefa II z 1784 r. zamknięto cmentarz przy kościele św. Mateusza i urządzono nowy nad rzeką Wisłoka.)
Postawiony na rzucie prostokąta zamkniętego półkoliście (od strony prezbiterium), orientowany, murowany, w stylu
późno-barokowym. W 1942 r., w ramach gruntownego
remontu zniszczonego kościoła,
od
wschodu dobudowano
zakrystię. Organizatorami remontu byli: ks. Adolf Lachman, ks. Józef Szafer, inż. Piotr Przemysław Więckowski, inż. arch. Jan Chutkowski i cechmistrz Stanisław Weryński. Ściany na zewnątrz i wewnątrz zostały podzielone uproszczonymi pilastrami, na zewnątrz narożniki zaokrąglone, belkowanie uproszczone z bogato profilowanym gzymsem. Fasadę zwieńczono oprofilowanym szczytem ze spływami i barokowymi figurami św. Marii Magdaleny i św. Hieronima. Pośrodku górnej części fasady, w ramie okiennej znajduje się witraż Matki Bożej z Dzieciątkiem. Po prawej stronie głównego wejścia zamontowano w listopadzie 1986 r. tablicę upamiętniającą to miejsce jako punkt kontaktowy i schronienie Władysława Jasińskiego „Jędrusia" i wielu innych żołnierzy AK.
Wewnątrz świątyni - w prezbiterium - stoi ołtarz z krzyżem i wizerunkiem Pana Jezusa (odnowiony w 2002 r.). Po lewej stronie ołtarza umieszczono figurę Najświętszej Maryi Panny, którą odnaleźli harcerze w piwnicy pod kościołem w czasie remontu w 1942 r. (Została odrestaurowana w Krakowie.) Na półkolistej ścianie znajdują się powstałe w latach 80. freski przedstawiające postacie biskupa Stanisława ze Szczepanowa i błogosławionej Karoliny Kózkówny. Wykonał je Jan Wozowicz - artysta malarz z Mielca. Ponadto z lewej strony ołtarza umieszczono kopię obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, a z prawej - portret św. Marka Ewangelisty, zaś na lewej bocznej ścianie - figurki Pana Jezusa i św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem, a na prawej bocznej ścianie - figurki Najświętszej Maryi Panny i Św. Józefa z Dzieciątkiem. Nad figurami znajdują się freski nawiązujące do „Litanii Loretańskiej do Najświętszej Maryi Panny", wykonane przez J. Wozowicza.
Kościół otacza trawiasty teren dawnego cmentarza, ale już tylko z nielicznymi jego pozostałościami.