|
|
TMZM Mielec:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Działalność:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Warto zobaczyć:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Po godzinach:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Monitoring:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Geneza powstania Muzeum Regionalnego w Mielcu ściśle związana jest z działalnością założonego w 1966 roku Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej. |
Prężnie działająca sekcja muzealna Towarzystwa pod kierownictwem Wiktora Jadernego i Mirosława Maciąga już w następnym roku zorganizowała pierwszą publiczną prezentację zgromadzonych zbiorów. Wystawa została następnie przeniesiona do dwóch pomieszczeń na piętrze budynku przy ul. Kościuszki 10 i przekształciła się w stałą ekspozycję Społecznego Muzeum Ziemi Mieleckiej.
Powiększające się systematycznie zbiory muzealiów oraz wyraźne oczekiwania
społeczne w tej kwestii sprawiły, że utworzenie państwowej placówki muzealnej
stawało się koniecznością. Czynione w tym kierunku wysiłki zostały uwieńczone
sukcesem - z dniem 1 stycznia 1978 na podstawie zarządzenia Ministra Kultury
utworzone zostało Muzeum Regionalne w Mielcu. Jego pierwszym i wieloletnim
dyrektorem został znany społecznik, członek TMZM Henryk Momot. Swoją tymczasową
siedzibę muzeum znalazło w pomieszczeniach o łącznej powierzchni około 90 m2 w
części budynku przy ul. Mickiewicza 13. W owym czasie trzon kolekcji muzeum
stanowił zbiór ponad 1000 eksponatów otrzymany w depozycie od TMZM. Zbiory
zostały podzielone na cztery działy: archeologii, etnografii, historii i sztuki.
Trudne warunki lokalowe i związane z tym niedogodności sprawiały, że muzeum
intensywnie zabiegało o bardziej stosowną do prowadzonej działalności docelową
siedzibę. Znalazło ją w uratowanym od rozbiórki, w związku z budową wiaduktu
domu znanych mieleckich fotografów Augusta i Wiktora Jadernych. Po
przeprowadzeniu niezbędnego remontu "Jadernówka" stała się siedzibą Muzeum
Regionalnego, a spuścizna Jadernych przyczyniła się do utworzenia kolejnego,
piątego już działu muzeum: fotografii. "Jadernówka" miała jednak swoje
mankamenty (brak zaplecza magazynowego, nie wystarczające ogrzewanie) stąd już
od 1983 roku trwały starania o przejęcie na główną siedzibę muzeum zabytkowego
Pałacyku Oborskich. I tak się właśnie stało, na mocy uchwały ówczesnego Zarządu
Miasta z 1992 roku Pałacyk, po dokonaniu w nim niezbędnych prac adaptacyjnych i
remontowych miał zostać główną siedzibą Muzeum Regionalnego. Wymagające dużych
nakładów finansowych i czasochłonne prace w obiekcie prowadzone były przez całą
dekadę lat 90- tych i zakończone zostały na wiosnę 2001 roku. Kilka lat
wcześniej, w 1998 roku zmieniły się formalno - prawne ramy funkcjonowania
muzeum. Na mocy decyzji Rady Miejskiej utworzono Samorządowe Centrum Kultury, w
którego skład weszły oprócz Muzeum Regionalnego, także Miejska Biblioteka
Publiczna i Dom Kultury. Uroczyste otwarcie odnowionego Pałacyku Oborskich miało
miejsce w czerwcu 2001 roku. W efekcie muzeum uzyskało nowe sale ekspozycyjne,
bibliotekę, pomieszczenia magazynowe i biurowe, a walory estetyczne wnętrz
Pałacyku sprawiają, iż oprócz działalności muzealnej często jest on
wykorzystywany do celów reprezentacyjnych: jako miejsce podejmowania przez
władze miasta zagranicznych delegacji, organizowania imprez promocyjnych,
edukacyjnych, konferencji czy sesji naukowych.
Zbiory
Od momentu powstania do chwili obecnej muzeum przeszło znaczącą transformację.
Początkowo prowadzone społecznie, dysponujące niewielkim zbiorem muzealiów, z
biegiem czasu przekształciło się w okazałą instytucję która w swoich zasobach
posiada ponad 10 tyś. eksponatów. Tak znaczącą kolekcję, której początek dały
zebrane przez TMZM archiwalia udało się zgromadzić w głównej mierze dzięki
ofiarności społeczeństwa mieleckiego. Ofiarowane przez obywateli miasta i ich
spadkobierców materiały, pamiątki i dzieła sztuki dokumentują dzieje miasta i
regionu. Zbiory gromadzone są w poszczególnych działach:
* historycznym - obejmuje on mieleciana czyli eksponaty
związane z dziejami Mielca i jego mieszkańców,
judaika - przedmioty pozostałe po społeczności
żydowskiej, sfragistykę (tłoki pieczętne), militaria czyli zbiór
broni, mundurów i sprzętu wojskowego;
odznaczenia wojskowe i cywilne oraz numizmaty.
* sztuki - dział ten liczy około 700 eksponatów, wśród
których znajdują się dzieła: Wojciecha Kossaka, Teodora
Aksentowicza, Vlastimila Hoffmana. Dział posiada bogatą
galerię sztuki współczesnej, w tym liczny zbiór małych
form malarskich: akwareli i grafiki
* archeologicznym - znajduje się w nim niewielka liczba
eksponatów z okresu schyłkowego paleolitu i neolitu
* etnograficznym - obejmuje on zbiory szeroko pojętej sztuki
ludowej: rzeźbę, płaskorzeźbę, stroje regionalne,
naczynia gliniane i ceramiczne, przedmioty
codziennego użytku.
* fotograficznym - dział ten wyodrębniony został z działu
historycznego w 1998 r., jego siedzibą jest budynek
znajdujący się przy ulicy Jadernych popularnie
nazywany "Jadernówką". Jego zbiory obejmują fotografie,
negatywy, aparaty i sprzęt fotograficzny oraz
bibliotekę o tematyce fotograficznej.
Muzeum Regionalne dysponuje także własną, liczącą 3300 woluminów biblioteką na
którą w głównej mierze składa się literatura o charakterze naukowym i
historycznym. Zbiory te służą zarówno pracownikom muzeum jak i mieszkańcom
miasta których pasjonuje tematyka regionalna.
Muzeum Regionalne realizuje misję popularyzowania i udostępniania publiczności
zgromadzonych w nim eksponatów poprzez działalność wystawienniczą (często we
współpracy z wieloma renomowanymi placówkami muzealniczymi) oraz wydawniczą
(katalogi i wydawnictwa okolicznościowe).
|
|
|
|
|