Produkcję samolotów TS-11 ISKRA zakończono w 1987 r., a w 1991 r. w WSK „PZL-Mielec” przebudowano 6 szt. tych maszyn na wersję TS-11 ISKRA R Novax. Była to specjalistyczna wersja rozpoznawcza dla Marynarki Wojennej RP. W 2006 r. PZL Mielec wspólnie z Instytutem Technicznym Wojsk Lotniczych przedstawiły Siłom Powietrznym RP propozycję modernizacji samolotu do wersji TS-11F. Samolot ten miał wystąpić, jako samolot przejściowy na samoloty wielozadaniowe F-16C/D „Jastrząb”. Modyfikację samolotu TS-11 ISKRA do wersji TS-11F omówił w swoim wystąpieniu Pan Wojciech Kruk. Projekt modernizacji zakładał wprowadzenie nowej awioniki z elementami „glass cokpit” podobnej do stosowanej na samolotach F-16, wyświetlacza przeziernego HUD z repetytorem w drugiej kabinie, centrali danych aerodynamicznych, centrali nawigacji inercyjnej sprzężonej z GPS, odbiorników systemu VOR/ILS/MRK/DME/TACA, nowych radiostacji szerokopasmowych zgodnych z zastosowanymi na F-16 oraz nowoczesnego systemu ratowniczego – foteli katapultowanych firmy Martin-Baker. Ponadto samolot miał otrzymać ruchomą i obrotową mapę cyfrową, drążek sterowy w systemie HOTAS, a cały system samolotu został zintegrowany w oparciu o szynę danych MIL-STD-1553B. Taka modernizacja samolotu wymagała ingerencji w strukturę wytrzymałościową samolotu, co wiązało się z koniecznością przeprowadzenia obliczeń wytrzymałościowych. Nowy system ratowniczy wymagał opracowania od nowa osłony kabiny pilota, gdzie oszklenie w przypadku katapultowania się pilotów byłoby usuwane metodą kruszenia za pomocą ładunku pirotechnicznego. Projekt zakładał, że modernizacji poddane byłyby samoloty najnowsze z trzech ostatnich serii produkcyjnych. W celu zademonstrowania poprawności przyjętej koncepcji modernizacji, ITWL wykonał makietę funkcjonalną - nielatający demonstrator, zbudowany w oparciu o wycofany z eksploatacji samolot TS-11 ISKRA. Powyższa propozycja modernizacji samolotu TS-11 ISKRA rozszerzona dodatkowo o możliwość zabudowy na samolocie amerykańskiego silnika odrzutowego General Electric CJ610 przedstawiona została w 2008 r. na Międzynarodowym Salonie Przemysłu Obronnego w Kielcach. Jednak ta propozycja nie zyskała akceptacji Polskich Sił Powietrznych.

Po wystąpieniach Szaniawskiego i Kruka nastąpiła przerwa kawowa, podczas której uczestnicy spotkania – w większości byli pracownicy WSK Mielec pracujący przy produkcji samolotu TS-11 ISKRA, mogli porozmawiać ze sobą na różne tematy, powspominać czas przepracowany przy produkcji tego samolotu.

W drugiej części spotkania Edward Michocki w swoim wystąpieniu przypomniał ludzi, dzięki którym samolot „ISKRA” odniósł swój sukces. Mówił o projektantach płatowca i silnika z Instytutu Lotnictwa pracujących pod kierunkiem Prof. T. Sołtyka, o pilotach oblatujących wyprodukowane samoloty, o pilotach szkolących się na tym typie samolotu i o licznej rzeszy pracowników WSK Mielec, którzy swoją karierą zawodową związani byli z tym legendarnym dla polskiego lotnictwa wojskowego samolotem. Wspomniani zostali piloci, którzy zginęli śmiercią lotnika podczas pilotażu „ISKIER”, jak również ci piloci, którzy wyszkoleni na „ISKRACH” zginęli na innych typach samolotów. W trakcie spotkania wspomniano o światowej karierze samolotu TS-11 ISKRA. Przypomniano udział tego samolotu w konkursie na samolot szkolno-bojowy dla państw Układu Warszawskiego w Moskwie, w którym „ISKRA” została pokonana przez maszynę czechosłowacką Aero L-29 „Delfin”. Mówiono o dostawie tego samolotu dla Wojsk Lotniczych Indii, które w 1975 r. podpisały kontrakt na zakup 50 szt. i eksploatowały tą maszynę z powodzeniem do 2004 r.

Samolot „ISKRA” wielokrotnie brał udział w różnych wystawach i targach:
- w 1976 r. i 1978 r prezentowany był na Międzynarodowej Wystawie Lotniczej w Fanborough /Wkl. Brytania/;
- w 1977 r. prezentowany był na Międzynarodowym Salonie Lotniczym w Paryżu /Francja/;
- kilkakrotnie wystawiany był na Międzynarodowych Targach Poznańskich.

„ISKRA” miała również amerykański epizod w swoim bogatym życiorysie. Jak wspominał Pan St. Wójtowicz, były Dyrektor OBR, pod koniec lat osiemdziesiątych i na początku dziewięćdziesiątych ub. wieku, co najmniej kilkanaście samolotów TS-11 ISKRA wycofanych z użycia w Siłach Powietrznych naszego kraju, trafiło do USA w ręce tamtejszych pasjonatów lotnictwa. Kilka samolotów „ISKRA” zakupił Rudy Beaver, który doskonale odnowił je w wybudowanym specjalnie do tego celu hangarze. Prace swoje prowadził w ścisłej współpracy z FAA, amerykańskim urzędem lotnictwa, dzięki czemu mógł później udostępniać „ISKRY” do lotów wszystkim chętnym pilotom-pasjonatom, wśród których było wielu czynnych pilotów US Air Force. Jako bardzo miłą ciekawostkę należy uznać prezentację „ISKRY” przez R. Beavera na Targach Lotniczych w Oshkosh w USA w 1993 r. Wiele ciepłych słów o samolocie „ISKRA” i lataniu na nim wypowiedział mjr. rez. pilot doświadczalny Bogusław  Mrozek „Bodek”. Wspominał o znaczeniu „ISKRY” w jego lotniczym życiorysie i w życiorysach jego kolegów pilotów, instruktorów, którzy sami szkolili się na tym typie samolotu jak również szkolili liczne rzesze polskich pilotów wojskowych. B. Mrozek wyraził podziękowanie wszystkim, którzy swoją pracą stworzyli bezpieczny samolot, dający radość z latania nim.

Andrzej Rak
żródło: www.epmlspotters.pl

17 listopada 2013 roku środowisko lotnicze w Polsce poruszone zostało tragiczną wiadomością – na lotnisku w Turbi niedaleko Stalowej Woli podczas wykonywanego oblotu szybowca BEKAS doszło do wypadku lotniczego, w którym śmiercią lotnika zginął pilot doświadczalny Bogusław Mrozek. Cześć Jego pamięci