Pierwszym przystankiem, na długiej trasie po drogach Kielecczyzny, była Wojewódzka Biblioteka Publiczna w stolicy województwa. Tutaj jej uczestnicy spotkali się z poetą Bogusławem Fornalczykiem, pełniącym funkcję wiceprezesa Związku Literatów Polskich – Oddział Kielce. Poeta, będący emerytowanym nauczycielem, opowiedział o swoich związkach z ziemią  rodzinną, o szukaniu mądrości w naturze i kontaktach z twórcami z Mielca. Odpowiedział także na pytania i obdarował większość uczestników spotkania dziewiątym tomem poezji „Nie wychodź z lasu”. Prezes Grupy Literackiej „Słowo” Zbigniew Michalski podarował poecie pierwszy almanach twórców „Z podróży na wyspy słowa”.

Ponieważ gospodarzem spotkania była pani Jadwiga Zielińska, pełniąca we wspomnianej bibliotece funkcję Głównego Bibliotekarza, oprowadziła uczestników po supernowoczesnym obiekcie, w którym książka pisana sąsiaduje z elektroniczną. O takim obiekcie marzy od lat, biorąca udział w plenerze, dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Mielcu Maria Błażków – oby to marzenie ziściło się jak najszybciej!

Następnym punktem pleneru było, leżące 16 km od Kielc, Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku. Chociaż powstały, w tym niezwykłym miejscu, jedynie fragmenty bogatej twórczości pisarza, wciąż zachwyca ono atmosferą z początku XX wieku, niezwykłą kolekcją eksponatów muzealnych i tłumaczeń książek polskiego noblisty na wiele języków świata. Jest w nim także epizod związany z ziemią mielecką: słynne zdjęcie Henryka Sienkiewicza podczas polowania u hrabiego Reja w Przecławiu.

Trzecim miejscem pleneru, odwiedzanym tego dnia, był skansen w Tokarni. Ponieważ dawno minęło południe i pora obiadowa, zwiedzanie rozpoczęto od... zwyczajowego grilla. Po krótkim posiłku ponownie w ruch poszły aparaty fotograficzne! Na uczestnikach pleneru szczególne wrażenie zrobiły: zabytkowy spichlerz ze Złotej, Dwór z Suchedniowa, Kościół z Rogowa, wiatrak z Grzmucina, zagrody chłopskie a wśród nich zagroda z Woli Bukowskiej, gdzie istnieje stała wystawa rzeźb artysty ludowego Jana Bernasiewicza z Jaworzni.

W sielskiej atmosferze skansenu, wielu uczestników pleneru, na nowo odnalazło zapomniany świat ze swego dzieciństwa i odbyło szczególną podróż sentymentalną. Jak podkreślał prezes Towarzystwa Jerzy Kazana nie sposób w krótkim czasie zwiedzić całości bogatej ekspozycji i że warto odwiedzić
to miejsce jeszcze raz w połączeniu z innym obiektem regionu.

Ostatnim punktem programu były ruiny zamku w Chęcinach, gdzie autokar „Veolia transport Podkarpacie”, wynajęty przez Towarzystwo, dotarł krótko po godzinie siedemnastej. Z odbudowanej po wojnie baszty Zamku, górującego wysoko ponad okolicą, rozpościera się niepowtarzalny widok we wszystkich kierunkach. Ruiny zamku, który powstał na początku XIV wieku i przetrwał do XVI wieku,
zaświadczają najlepiej o wielkości budowli. Sam zamek opisywał Julian Ursyn Niemcewicz w „Podróżach historycznych” i Stefan Żeromski w „Dzienniku”, zaś Henryk Sienkiewicz opublikował gorliwy list w obronie ruin. Dlatego to wyjątkowe miejsce od lat inspiruje twórców. Czy tak będzie i tym razem przekonamy się podczas kolejnej wystawy Klubu Środowisk Twórczych, bowiem był to ostatni punkt pleneru i krótko po godzinie dwudziestej, autobus wiozący jego uczestników przybył ponownie do Mielca.

W ruinach chęcińskiego zamku

tutaj
gdzie wiele kamieni
pamięta czasy świetności
bądź upadku

gdzie przed wiekami
wielcy polscy królowie
wyruszali na krwawe bitwy
historia niejednokrotnie
zatoczyła koło

w zamkowej wieży
można dotknąć bezkresu
rozkołysać zmysły i serce
zachłysnąć się pięknem
którego granice bardzo trudne
do określenia

Zbigniew Michalski

źródło -  MZ